De voorjaarsnota en ‘de man van 16 miljoen’

Rotterdam, 10 juli 2017 | Een overstap, bestuurscrisis, val en noodplan. De bespreking van de voorjaarsnota op dinsdag 4 en donderdag 6 juli 2017 was dit jaar anders dan anders. De bespreking  werd het slotstuk van twee hectische weken. Zo ontpopte het kersverse NIDA-raadslid Mohammed Anfal zich als ‘de man van 16 miljoen’.  

De overstap van Mohammed Anfal, van coalitiepartij Leefbaar naar oppositiepartij NIDA, veroorzaakte nogal wat opschudding in en rondom het stadhuis. De Leefbaar-D66-CDA-coalitie verloor haar 23e zetel en dus haar (minimale) raadsmeerderheid. Wethouder Schneider, die zich diezelfde week zou verantwoorden voor de Waterfront-fraude, telde zijn knopen en vertrok nog voor het verantwoordingsdebat als een dief in de nacht.

Ondertussen moesten de coalitiepartijen Leefbaar, D66 en CDA snel opzoek naar een nieuwe raadsmeerderheid. Zolang hen dat niet lukte, lag het speelveld open, was de oppositie in de meerderheid en dus de baas’. Haast was geboden, omdat een week later de gemeenteraad zou beslissen over de voorjaarsnota: de verdeling van miljoenen euro’s in Rotterdam voor het najaar van 2017 en 2018.

Het noodplan: CU-SGP + sociale verbetering  

Terwijl de coalitiepartijen hiervoor in gesprek gingen met enkele oppositiepartijen, kwamen ook de oppositiepartijen onderling als geheel samen. De oppositie wilde gezamenlijk als meerderheid het college een meer sociale, groene en inclusieve opdracht opdragen. Méér geld voor armoedebestrijding, meer duurzaamheid en een omslag in het integratiebeleid, voor verbinding in plaats van polarisatie. Iets waar de oppositie al de hele periode op hamerde, maar door de coalitie niet naar geluisterd werd.

Alle oppositiepartijen toonden goede wil, maar nog voordat de oppositie dit gezamenlijk verder kon uitwerken, zei de CU-SGP met de coalitie aan tafel te gaan om tot een gezamenlijk akkoord te komen. Maandagavond 3 juli werd dit zogenoemde Zomerakkoord door Leefbaar, D66, CDA en CU-SGP gepresenteerd. De uitkomst was niet verkeerd. In ieder geval beter dan hoe het was. Vooral dankzij de 16 miljoen euro aan verbeteringen op armoedebestrijding. Maar het kon beter. Vooral inclusiever. Op dat punt zou de CU-SGP het coalitiebeleid van Leefbaar, D66 en CDA gedogen.

CU-SGP van ‘lieve beer’ tot ‘Judas’

De meningen over de opstelling van de CU-SGP lopen in de raad uit één: van een constructieve ‘lieve beer’ tot een ‘judas’ die zijn ziel en steun voor het pluche verkocht voor ‘30 zilverlingen’. NIDA hield rekening met twee scenario’s. Of het zou er beter (socialer) op worden. Of het zou er nog beter (socialer én inclusiever) op worden. Het werd het eerste. NIDA heeft begrip voor de mogelijkheden die de CU-SGP zag bij de coalitie om sociale verbetering te realiseren en bedankt de partij voor haar bijdrage hieraan. Wel vindt NIDA het natuurlijk zonde dat de CU-SGP te snel hapte bij de coalitie (ook om zichzelf zo in de kijker te spelen en te profileren) en niet meer durf en lef had getoond om óók de mogelijkheden te benutten, of tenminste te bezien, die er bij de oppositie waren om tot een nog beter akkoord voor de stad te komen.

‘An offer you can’t refuse!’

Want de mogelijkheid voor een nog beter akkoord vanuit de oppositie was er zeker. Op donderdag 6 juli presenteerde de oppositie van PvdA, SP, VVD, GroenLinks, NIDA en de PvdD haar akkoord: socialer (bijna 20 miljoen voor armoedebestrijding), duurzamer (zonne-energie en behoud van groen) en inclusiever (een stop op het integratiebeleid). An offer you can’t refuse!

Voor de CU-SGP was het echter ‘te laat’. De partij had die dag echter alsnog het ook in haar ogen betere plan van de oppositie kunnen steunen, maar haar woord en steun was reeds vergeven aan de Leefbaar-D66-CDA-coalitie. Ook D66 die op de dinsdag ervoor nog enigszins uit de hoogte aangaf ‘zo benieuwd’ te zijn naar het akkoord van de oppositiepartijen (en dit eigenlijk stiekem voor onmogelijk hield), bleek op de donderdag zelf hier toch een stuk minder in geïnteresseerd. Het oppositie-akkoord werd met 21 stemmen voor en 22 tegen verworpen.

De prijs van het ‘Zomerakkoord’

De voorjaarsnota, inclusief het met Leefbaar-D66-CDA en CU-SGP gesloten Zomerakkoord voor ruim 16 miljoen aan vooral sociale verbeteringen werd wél aangenomen (met steun van Leefbaar, D66, CDA, CU-SGP, VVD en GroenLinks).

De prijs die de CU-SGP betaald voor de samenwerking met/steun aan de Leefbaar-coalitie en haar ‘integratie’-beleid is te zien in haar stemgedrag op een NIDA-motie voor de aanpak moslimdiscriminatie. Waar de CU-SGP drie maanden geleden nog vóór exact dezelfde motie stemde, stemt de CU-SGP nu tégen. Dit is de wurggreep van Leefbaar in de praktijk (waar een partij als D66 overigens al langer onder lijdt).

De motie die NIDA indiende om te stoppen met het polariserende integratie/assimilatiebeleid haalde dan ook geen raadsmeerderheid, maar kreeg wel de steun van PvdA, SP, GroenLinks en Partij voor de Dieren.

Zwarte Piet Ken Niet

Een noemenswaardige motie was het raadsvoorstel van NIDA om op alle mogelijke manieren bij te dragen aan een inclusief sinterklaasfeest middels constructieve dialoog en enkel deelname (in middels/subsidies en aanwezigheid van collegeleden) aan een inclusieve sinterklaasviering welke is ontdaan van de racistische kenmerken van de figuur zwarte piet. Het raadsvoorstel haalde 20 stemmen voor en 23 tegen. Een ontwikkeling is gaande. Een uitgebreider artikel hierover volgt.

110 moties

De fracties dienden 110 moties in. Na reactie van het college en tijdens het afsluitende debat op 6 juli zijn de volgende 47 moties aangenomen:

Meld je aan voor onze nieuwsbrief