Vijf pijlers

De visie van NIDA komt voort uit een mix van superdivers DNA en Islamitische inspiratie en is gestoeld op vijf pijlers: 1) Geloof/Ethiek; 2) Leven; 3) Talent; 4) Welvaart en 5 Familie.

1. GELOOFWAARDIGE POLITIEK & SAMENLEVING

Geloof, zingeving, religie, spiritualiteit, levensbeschouwing, ethiek – voor NIDA komt het allemaal op hetzelfde neer: geloof-waardigheid. Geloof is essentieel voor het welzijn van mens en samenleving, maar de maatschappij is doorgeslagen in haar zielloze materialisme. Een middel als geld is het doel geworden. Economische groei en ‘ik’ zijn verheven tot allerhoogste goed. Het secularisme – de scheiding van kerk en staat – slaat steeds meer door in staatsatheïsme. Ethiek, spiritualiteit en geloof raken op die manier in toenemende mate verdrukt in onze samenleving. Voor een geloofwaardige samenleving en politiek is meer nodig dan wat tijd en ruimte voor zingeving. We dienen de samenleving en de politiek in te richten naar de zin van het leven.

Waardigheid: Er is meer

Het leven draait om de relatie tussen onszelf, onze omgeving (samenleving en natuur) en de Bron van leven. Voor het welzijn van mens en maatschappij is het van het grootste belang om hierin naar harmonie te streven. Dit vraagt om een ommekeer in onze samenleving: van een samenleving die niet draait om bezit, naar een samenleving die waarde hecht aan bezinning; niet gericht op de waarde van geld, maar op de meerwaarde van leven: geloofwaardigheid.

  • MINISTERIE VOOR MENS- & GELOOFWAARDIGHEID.

Dit nieuwe Ministerie stelt de Mens- & Geloofwaardigheid van het regeringsbeleid centraal en fungeert als een natuurlijke tegenhanger van het Ministerie van Financiën. Waar het Ministerie van Financiën de betaalbaarheid van beleid controleert, daar ziet dit ministerie in al het beleid toe op de mens- en geloofwaardigheid van dit beleid. De kerntaak van dit ministerie is het waarborgen van mensenrechten, vrijheden en het bewaken van de kerndoelen in elk beleidsveld, zoals het recht op gelijke behandeling, vrijheid van godsdienst, recht op een behoorlijke levenstandaard, onderwijs en cultuur. Zodat de mens en de idealen in wet en regelgeving centraal staan, niet het geld. En zodat het beleid dient waarvoor het is bedoeld en er door financiële begrotingsdruk, economische belangen of populisme geen doelverschuiving plaats vindt – met zowel mensonwaardige als ongeloofwaardige beleidskeuzes en -uitkomsten als gevolg. Voor een overheid die niet in dienst staat van de markt of macht, maar burgers en mensenrechten dient. Waar de Ombudsman of het College voor de Rechten van de Mens dienen als externe waakhond, daar dient dit Ministerie voor Mens- & Geloofwaardigheid als een interne waakhond die toezicht houdt op alle ministeries. Dit waarborgt de menselijk maat in het beleid, in wetten en regelgeving en geeft burgers vertrouwen in een geloofwaardige overheid.

Alomvattend
Geloofwaardigheid raakt op allerlei verschillende manieren aan diverse niveaus in beleid en samenleving. Een groot deel van de voorstellen in dit partijprogramma richt zich op het verbeteren van de geloofwaardigheid. Dit hoofdstuk richt zich op wat dit betekent voor de ruimte voor ethiek, geloof en zingeving:
1) in de bredere samenleving;
2) in het openbaar bestuur en
3) voor de onderlinge levensbeschouwelijke diversiteit.
In de rest van het hoofdstuk zullen we deze drie aspecten verder toelichten.

1) Geloofwaardigheid in de samenleving

We dienen in ons leven niet alleen meer ruimte voor zingeving in te richten, maar ons leven meer in te richten naar de zin van het leven. Niet alleen thuis of in een gebedshuis, maar ook in de samenleving, het onderwijs, de zorg, de media en de arbeidsmarkt. Dit is nodig om al de maatschappelijke uitdagingen te benaderen vanuit de diepere zin en betekenis van het leven. Omwille van onze gezondheid, onze familie, welvaart en de ontwikkeling van talent. Dit is een verrijking in ethische, culturele, sociale, ecologische en jawel – voor de economen onder ons – zelfs in economische zin. Zo besparen kerken en moskeeën de samenleving miljoenen euro’s alleen al vanwege de vrijwillige hulp die zij verlenen, bijvoorbeeld op het gebied van zorg en welzijn.

2) Openbaar Bestuur: Godzijdank voor de Grondwet

Onze grondwet biedt alle ruimte voor zingeving. Godsdienstvrijheid, het gelijkheidsbeginsel en de neutraliteit van de overheid staan garant voor deze ruimte, juist ook in de publieke sfeer, in publieke voorzieningen en binnen de overheid en politiek. De scheiding tussen kerk en staat wordt echter te vaak misbruikt om zingeving af te doen als ‘iets van vroeger’ of ‘iets voor thuis’.

3) Als éénheid in levensbeschouwelijke diversiteit

Levensbeschouwelijke diversiteit is een verrijking. Diversiteit biedt ons verschillende perspectieven en inzichten, welke een grote verscheidenheid aan oplossingen bieden voor maatschappelijke uitdagingen. Openheid, ruimte voor ontmoeting en overdracht helpen ons om te putten uit deze rijke diversiteit.

2. ZORGZAAM VOOR HET LEVEN VAN MENS EN NATUUR

Het leven van mens en natuur zijn één. Het leven en de aarde zijn ons in vertrouwen gegeven, maar onze moderne leefstijl heeft een vernietigende impact op de gezondheid, duurzaamheid en veiligheid. Een zorgzaam leven voor mens en natuur vraagt om bewuste, geloofwaardige keuzes. Daarvoor dienen we niet de groei van de economie, maar de bloei van natuur en onze gezondheid meer centraal te stellen. Niet met een transitie die de kloof tussen arm en rijk vergroot, maar met een sociale duurzaamheidstransitie. Met een geloofwaardig veiligheidsbeleid, zonder (on)veiligheidsillusies en wantrouwen richting ‘de ander’, maar een gerichte aanpak van misdaden en misbruik met de juiste prioriteiten.  Stap voor stap doorbreken we zo de ongezonde omgang en strijd tussen mens en natuur en creëren we een veilig, natuurlijk en harmonieus evenwicht. 

1 Zorg voor elkaar: meer gezondheid, minder markt

Meer zorg, minder Mark(t)
Liberalisering en marktdenken in de zorg braken de verzorgingsstaat af tot een ‘participatiesamenleving’. De zorg leent zich niet voor marktwerking. Het zorgsysteem draait inmiddels te veel op winst uit ziekte, op de ‘consumptie’ van zorg en medicijnen, op het rendement van zorgverzekeraars en op symptoombestrijding in plaats van investering in gezondheid en preventie. Een dokter schrijft eerder een medicijn voor, dan een plan voor een gezonde leefstijl. Ondertussen komt de zorg voor elkaar steeds meer terecht bij de eigen familie en buurt. Deze omslag gaat veel te snel voor families en buurten die mede door individualisering de zorg voor elkaar niet kunnen dragen. Wachtlijsten, hoge zorgkosten, stijgende premies en een gebrek aan (of overbelasting van) mantelzorgers zijn het gevolg.

Zorg voor elkaar
De ontwikkeling van een verzorgingsstaat naar een ‘participatiesamenleving’ vraagt om meer ondersteuning en regie vanuit de overheid: minder markt, meer zorg. Er is een noodzaak voor gemeenschappelijke randvoorwaarden om beter te kunnen zorgen voor elkaar. In de zorg dient de mens centraal te staan, niet de kwartaalcijfers. Niet de symptomen van ziekte, maar de oorzaken ervan. Kleinschalig en toegankelijk, met betere ondersteuning voor familie en de buurt, met oog voor het persoonlijke en met sensitiviteit voor iemands cultuur en levensbeschouwing. Voor jong, ziek, beperkt en oud. In harmonie met elkaar.

2 Duurzaam: één met natuur

Natuurlijk
De levenslessen die de natuur en de Koran ons bieden, wijzen op onze verantwoordelijkheid als mens voor alles dat leeft. In het moderne economische denken zien we de natuur vooral als een grondstof voor productie, als brandstof voor onze behoeften. We dienen ons bewust te zijn van de schadelijke en (zelf)vernietigende gevolgen van deze omgang met de natuur. Van het eten dat we eten, hoe we ons kleden tot de lucht die we ademen. Het is niet eenvoudig om ons hier bewust van te zijn, zeker niet in een steeds verder versteend en geïndustrialiseerd land als het onze, waar we denken de aarde aardig te ‘beheersen’. Ondertussen zijn de alsmaar groeiende behoeften van het consumentisme echter grenzeloos. We claimen grote delen van de aarde in Afrika, Amerika en Azië voor onze buitensporige productie- en consumptiegewoonten. Wereldwijd worden mens, dier en natuur aan nieuwe vormen van slavernij onderworpen vanuit onze drang naar economische groei en hebzucht.

Reken zelf af met je leefstijl of het leven doet het voor jou
De veiligheid en toekomst van ons leven hangt primair af van onze relatie met de natuur. Mens en natuur zijn één. Voor zover jij en ik als mens ‘losstaan’ van de natuur, bezitten we het uitzonderlijke vermogen om de natuur te dienen, dan wel te vernietigen. De sleutel tot het herstel van de verstoorde balans tussen mens en natuur ligt in dit bewustzijn. Uiteindelijk vernietigen of dienen we ook onszelf. We moeten dan ook zelf met deze leefstijl afrekenen, voordat de aarde het doet. Het oplossen of verbannen van welvaartsziekten, de opwarming van de aarde, uitdroging, voedseltekorten, wereldwijde ongelijkheid, natuurrampen, de stijgende zeespiegel en vervuilde lucht heeft haast. Het is een kwestie van vooruitzien, van karma, zo je wilt.

Van strijd naar harmonie
Het is aan ons. Van natuurbeheersing naar verantwoord en dienend natuurbeheer. Van afval en verspilling, naar matiging, circulariteit en klimaatneutraliteit. Van beton naar groen. Van genetisch gemanipuleerd naar biologisch en natuurlijk. Minder globaal, meer lokaal. Van fossiele brandstof en vervuiling, naar openbaar vervoer en schone energie op basis van zon, wind en water. Van strijd, naar harmonie. De duurzaamheidstransitie moet de kloof tussen rijk en arm verkleinen. Dat is met de groeiende energie- en vervoersarmoede nu niet het geval. We moeten sociaal verduurzamen.

3 Rechtvaardig voor ieders veiligheid

Met gevaar voor eigen leven
Meer dan de strijd tegen terreur of criminaliteit, hangt de veiligheid van ons leven af van de strijd tegen onze eigen (schadelijke) leefstijl. Maar dat doet niet af aan de broodnodige aanpak van criminaliteit voor een veilige leefomgeving. Beelden van misdaden en aanslagen branden dagelijks op ons netvlies, maar op basis van de cijfers zijn de wereld en ons land eigenlijk nog nooit zo veilig geweest. Toch voelen we ons vaker angstig en onveilig. Een samenleving waarin de angst regeert, is een bedreiging voor een vrije en veilige maatschappij, zeker als de angst wordt geprojecteerd op ‘de ander’ en dit ons afleidt van een meer gerichte aanpak van georganiseerde misdaad, misbruik en ondermijnende criminaliteit.

Veilig in land en hart
Veel winst valt dan ook te behalen in onze veiligheidsbeleving en ons saamhorigheidsgevoel (meer hierover bij FAMILIE > samenleving). Betrokken wijkagenten met tijd en feeling voor wijkbewoners spelen daar een belangrijke rol in. Daarnaast zijn er met betrekking tot de politieorganisatie grote zorgen over de exclusieve politiecultuur, de grove politie-inzet en het vertrouwen tussen politie en burgers. Dit creëren we niet door een verdere ontwikkeling van een politiestaat met ver ingrijpende interventies waarin de angst regeert. Niet met wantrouwen richting een bepaalde bevolkingsgroep, maar een specifieke aanpak van misdaad op basis van gericht onderzoek.

Niet generaliseren, maar gericht aanpakken
Gewelddadig extremisme uit verschillende hoeken, georganiseerde criminaliteit en misbruik, dienen we gericht te bestrijden met investering in fijnmazig recherchewerk. Niet door het generaliseren en het aanpakken van hele bevolkingsgroepen of organisaties op basis van hun religie of afkomst – maar via een persoonsgerichte aanpak die gericht is op preventie onder jongeren en de bestrijding van recidieven. Het aantal recidieven en hun aandeel in de criminaliteit neemt immers toe. Dit vraagt betere begeleiding naar woning, werk, zingeving en positieve betrokkenheid van rolmodellen, familie en vrienden.

3. EEN KANSRIJKE TOEKOMST VOOR IEDERS TALENT

Eenieder heeft iets unieks gekregen en aan de wereld te geven. Leef je legende. Ontdek je roeping, ontwikkel jouw talent en maak van je passie je beroep! Te veel kwaliteit, talent en creativiteit gaat nog verloren door ongelijke kansen, schooluitval en tekort aan leraren en mogelijkheden tot ontplooiing en zelfontwikkeling. Dit is mede het gevolg van een gebrek aan inclusie in de kunst- en cultuursector en onvoldoende toegang tot (en gebruik van) sportmogelijkheden. Bezuinigingen en keuzes voor het afschaffen van de studiebeurs maken de inzet op gelijke kansen vanuit het onderwijsbeleid en onderwijspartijen ongeloofwaardig. Politieke keuzes in dienst van het talent zijn nodig voor gelijke kansen in onderwijs, inclusieve kunst en cultuur en onbeperkt sporten. Stap voor stap zetten we verlies en verspilling van talent in dienst van de markt om in gelijke kansen, waardering en ontplooiing van een diversiteit aan talent voor de samenleving.

1) Gelijke kansen in onderwijs

Een kansrijke toekomst voor ieders talent!
Iedereen heeft recht op de ontwikkeling van zijn of haar talent en toekomst. Naast kennis als taal en rekenen, draait onderwijs ook om fysieke, spirituele, sociale en emotionele ontwikkeling. Om de verbinding met familie, natuur, buurt en de wereld. Om het ontdekken en ontplooien van de wortels, passies en toekomstdromen bij jezelf en de ander. Talent in kennis en kunde. Ieders talent is waardevol en nodig.

Niet talent, maar de begroting staat centraal
Marktwerking werkt niet in het onderwijs. Meer productiviteit betekent grotere klassen, minder contacttijd en snellere doorstroom. Subsidierelaties worden belangrijker dan de relatie tussen docent en leerling. Meer begroting, minder talentontwikkeling. Diploma’s verliezen aan waarde, omdat scholen worden afgerekend op aantallen afgegeven diploma’s. Door marktdruk en protocollen is er te weinig oog voor potentie, met onderadvisering tot gevolg. De kansenongelijkheid is hierdoor de afgelopen tien jaar toegenomen. Talentvolle kinderen eindigen, afhankelijk van het opleidingsniveau en inkomen van hun ouders, op een lager niveau dan ze verdienen. Dezelfde talenten, ongelijke uitkomsten. Leerlingen raken gedemotiveerd en/of vallen uit. Of ze leren alleen voor een diploma zodat ze een zogenaamde ‘b*ll-sh*t j*b’ kunnen krijgen: een passieloos baantje waarmee je wel geld verdient, maar waarin je kwaliteiten en talent amper tot hun recht komen en je weinig tot niets waardevols bijdraagt aan de samenleving.

2) Inclusie van wereldwijde diversiteit in cultuur

Bezuinigen op cultuur? Waar vechten we dan nog voor?
Kunst en cultuur maken ons tot wie wij zijn. Ze zijn essentieel voor onze eigenwaarde, onze inspiratie en onze dromen. Niet in de laatste plaats voor jongeren. Ze zijn bepalend voor ons begrip van het verleden, het heden en daarmee ook de toekomst. Iedereen zou zichzelf en de ander met gelijke toegang, maar op diverse wijze moeten kunnen inspireren en vormen met kunst en cultuur. Zichtbaar op straat, op school, overal. Van spoken-word, graffiti, muziek en theater, tot musea en klassiek. Voor jong en oud een wereldwijde diversiteit aan kunst en cultuur.

Ongelijkheid in cultuur
De ongelijkheid die we zien in het onderwijs is nog groter in de kunst- en cultuursector. Er is een pijnlijk gebrek aan culturele diversiteit en bereik van praktisch geschoolden en jongeren. Een enorme potentie aan talent, creativiteit en vernieuwing blijft hierdoor onbenut. Dit gebrek aan culturele en kunstzinnige ontwikkeling heeft een negatieve impact op iemands zelfbeeld, (school)prestaties en ambities. De Koran spoort ons aan om ieders talent en de wereldwijde diversiteit aan culturen te ontdekken en met elkaar te delen, zodat we allemaal van elkaar kunnen leren en groeien.

3) Onbeperkt sporten

Iedereen heeft recht op sport en beweging. Dit is essentieel voor de lichamelijke, geestelijke en vaak ook sociale gezondheid. Armoede of een (meervoudige) beperking mag hierin voor niemand een belemmering zijn om te sporten en spelen.

4. EERLIJK IN HET VERDELEN VAN WELVAART

Meer welvaart moet niet draaien om meer koopkracht, maar om meer welzijn. Economisch groei gaat nu gepaard met groeiende schulden en ongelijkheid tussen arm en rijk, tussen mens en natuur. We zien steden waarin één op de vier kinderen opgroeit in armoede en er sprake is van een groeiende en genadeloze schuldenindustrie, jeugdwerkloosheid, energie- en vervoersarmoede, verpaupering, asociale sloop, een woningtekort en onbetaalbare huur en huizenprijzen. NIDA gelooft dat dit anders kan en moet. Van een schuld- naar deeleconomie. Geen loonbelasting, maar vermogensbelasting. Vermenigvuldigen door te delen. Rentevrij, zoals de profeten ons leren. Met een schuldenvrij ‘Jubeljaar van Mozes’ en geïnspireerd door de begrotingsprincipes van de profeet Jozef. Sociaal, duurzaam en zinvol. Stap voor stap doorbreken we de overmatige focus op de korte termijn, schuld en groei en maken we de omslag naar eerlijk delen, rentevrij lenen en maatschappelijk verantwoord ondernemen voor duurzame bloei. 

1) Economie: passend werk en een beroep voor ieders roeping

Wij geloven in een welvaart die draait om het welzijn van mens en natuur. Een welvaart die gebouwd is op een sociaal fundament en begrensd wordt door een ecologisch plafond. Een economie met werk dat beter aansluit op de kwaliteiten en passie van het individu. Een beroep dat past bij je roeping, zo je wil. Dit vraagt een omslag in ons economisch denken en handelen, om nieuwe manieren van werken, belasten, lenen, kopen, (wereld)handelen en ondernemen. We naderen een punt waarop de technologisering nog nooit zo bedreigend is geweest voor de werkgelegenheid, maar ook een veelheid aan kansen biedt om de arbeidsmarkt anders te organiseren en het werk beter te verdelen.

Wereldeconomie
Onze wereldhavens leren ons van oudsher om met een open blik naar de wereld te kijken en open te staan voor diversiteit en vernieuwing. De meertaligheid en diversiteit aan culturen die onze ondernemers in het land kenmerken zijn een verrijking voor onze positie in de wereldeconomie. We voelen de ontwikkelingen aan, zoeken kritisch naar verbetering en proberen met innovatie en experimenten hierin voorop te lopen. Nederland kan de wereldeconomie en die van Europa in haar eentje niet hervormen, maar kan hier wel toe aanzetten en inspireren.

2) Vrij van schuld, rente en armoede

Met de ontwikkeling van de verzorgingsstaat in de vorige eeuw zijn er allerlei sociale maatregelen genomen om de ongelijkheid te beperken. Dit hielp, maar niet voldoende om de groeiende ongelijkheid te keren. De liberalisering van zorg, woningmarkt en openbaar vervoer sinds de jaren negentig hielp hier niet bij. Door technologisering zijn vooral steden en regio’s met een relatief grote arbeidersklasse hiervan de dupe (denk aan Rotterdam, Amsterdam, Den Haag, Twente, Groningen, Arnhem en de mijnstreken in Zuid-Limburg). Eén op de vier tot vijf kinderen groeit in deze regio’s op in armoede. Om dit op te lossen wás en ís er meer fundamentele sociale hervorming nodig. We dienen op een vernieuwende manier om te gaan met werkloosheid en inkomen, met omscholing en met experimenten met een basisinkomen (basiszekerheid). Met een ruimhartig armoedebeleid gestoeld op rechten, emancipatie en geloof in elkaar in plaats van wantrouwen, controle en paternalisme. Het vraagt om een grondige hervorming van een economisch en financieel systeem op basis van schuld en rente naar een schuld- en rentevrije deeleconomie.

3) Goed en betaalbaar wonen & vervoer voor iedereen

Mede door liberalisering van de sociale woningbouw en het openbaar vervoer zien we een crisis op de woningmarkt en groeiende vervoersarmoede. Sociale hervorming en verduurzaming is nodig. De wereld (en ook Nederland) heeft onvoldoende geleerd van de kredietcrisis en bubbels in de huizenmarkt. In Nederland ligt bijna het gehele risico van leningen bij de schuldenaar. Zowel vanuit het oogpunt van rechtvaardigheid als met het oog op een snel herstel na een financiële of economische crisis is het belangrijk na te denken over een evenwichtigere risicoverdeling van schulden. Dit geldt zeker voor de woningmarkt, gezien de enorme hypothecaire schuldenlast die drukt op de Nederlandse economie.

4) Financiën met Jozefs begrotingsregel

Nieuwe manieren van belasten zijn nodig, zoals een veel grotere nadruk op vermogensbelasting en een minimale inzet op inkomstenbelasting. Ook de belasting op vervuiling en verspilling en het belastingvrij maken van al wat gezond en maatschappelijk verantwoord is zijn hier voorbeelden van. Deze zijn geïnspireerd op de begrotingsprincipes van de profeet Jozef. We staan open voor experimenten met nieuw geld, met oog voor het belang van de intrinsieke waarde van geld, zoals met een gouden standaard.

5. INCLUSIEF JIJ, IK, ZIJ & WIJ, SAMEN ÉÉN FAMILIE

Hoe kenteren we de doorgeschoten individualisering? We zien egoïsme, vervreemding en wantrouwen naar de ander, overheid en politiek. Familieleven, solidariteit en saamhorigheid brokkelen af. Allerlei vormen van onderdrukking, zoals racisme, islamofobie, assimilatie, kolonialisme, nationalisme ontnemen een diversiteit aan geschiedenis, geloof en eigenwaarde. Of je nu gelooft in Adam en Eva, in de evolutie of in allebei: we zijn allemaal familie. NIDA gelooft in een samenleving waarin we tot in onze diepste overtuiging van elkaar kunnen verschillen en toch respectvol en gelijkwaardig samenleven. Jij, ik, zij en wij: één wereld, in één land, als één familie. Samen maken we een einde aan de doorgeschoten individualisering en vervreemding en (her)vinden we onze eenheid in diversiteit.  

1 Samenleven als familie

Allemaal geloven we uiteindelijk in de gemeenschappelijke oorsprong van de mensheid. Onze wortels maken deel uit van dezelfde stamboom. Onze onderlinge diversiteit dienen we altijd te benaderen vanuit dit besef van verbondenheid en gelijkwaardigheid. Als één familie. Met onze wereldwijde wortels komen we in al onze diversiteit in stad en land samen als buren, stads- en landgenoten. Wereldburgers. Samen, in al onze diversiteit, delen we dezelfde ruimte (stad, land en wereld) en tijd, nu en een gezamenlijke toekomst!

Stoppen met integreren, beginnen met samenleven
NIDA doorbreekt een achterhaald, eenzijdig en ongelijkwaardig ‘integratiebeleid’. Een samenlevingsbeleid gebaseerd op gelijkwaardigheid en wederkerigheid is nodig. Met geloofwaardig en verbindend leiderschap. We investeren in sociaal weefsel, van mediatie bij (v)echtscheiding tot buurtcentra voor ouderen en jeugdwerk. We investeren in onze gemeenschappelijkheden en respecteren, koesteren en putten rijkdom uit onze diversiteit. En dat is broodnodig. Niet alleen is diversiteit de norm in Nederland, de demografische ontwikkelingen wijzen maar één kant op: méér diversiteit!

2) In verscheidenheid verbonden openbaar bestuur

Diversiteit is een verrijking voor de status quo en noodzakelijk voor verdere ontplooiing, ontwikkeling en creativiteit in morele, culturele en economische zin. Ruimte voor diversiteit is nodig om het potentieel van eenieder (individu, groep en samenleving) optimaal te benutten. Daarom dient de vrijheid en gelijkwaardigheid van eenieder te worden gerespecteerd. De inclusie van diversiteit is een voorwaarde voor een vitale democratie. En een gebrek hieraan, is niets minder dan een aanslag hierop. Het koesteren van diversiteit is een verantwoordelijkheid voor werkgever en werknemer, leerling en docent, kinderen, ouders, buren, media en (gezien het algemeen belang hiervan) niet in de laatste plaats ook de overheid via haar instituties, wetten, beleid en implementatie. Een toegankelijke en transparante overheid, als afspiegeling van de samenleving: zo herstellen we de binding met en het vertrouwen van burgers in overheid en politiek.

3) Wereldvrede: Iedereen is van de wereld en de wereld is van …

De culturele wortels van onze rijke diversiteit aan Nederlanders reiken over de hele wereld. We hebben als land ons bestaan en welvaart aan de wereld te danken. Aan onze wereldhavens, wereldeconomie, internationale steun en samenwerking in Europees, NAVO en VN-verband. De ontwikkeling van de Nederlandse macht en economie kent echter ook de keerzijde van kolonialisme, roof en slavernij: onrechtvaardigheden die hun weerslag hebben op de wereldwijde (on)gelijkheid en (on)rechtvaardigheid tot op de dag van vandaag. Dit schept een verantwoordelijkheid tegenover de wereld. Alle mensen op de wereld vormen uiteindelijk immers één familie. We kunnen als land misschien niet de lasten van de hele wereld dragen, maar we kunnen in ieder geval een bijdrage naar vermogen leveren, waar nodig en mogelijk onze fouten herstellen en inspireren tot beter. Dit doen we met een visie op de wereld waarin niet eigengewin, olie- en (neo)koloniale belangen ons morele kompas vormen, maar we ons laten leiden door rechtvaardigheid, geloofwaardigheid en (wereld)vrede.

Meld je aan voor onze nieuwsbrief