De Rotterdamse ombudsman Anne Mieke Zwaneveld constateerde afgelopen zomer dat er wantrouwen heerst tegenover mensen die een bijstandsuitkering echt nodig hebben en trok aan de bel. De verantwoordelijk wethouder Maarten Struijvenberg van Leefbaar Rotterdam liet weten de Sociale Dienst niet te herkennen in het beeld dat de ombudsman schetst. Dinsdagavond gingen beiden hierover met elkaar in debat voor DRAAD in Arminius. NIDA-raadslid Aydin Peksert was ook van de partij en betrok ook oud-minister Marga Klompé in het debat.
Corien de Gier was één van de bezoekers in de zaal en deelde haar persoonlijke ervaringen op Facebook:
Toen van genade naar recht, en nu van recht naar gunst…
“Was bij Debat over (a)sociale dienst in Rotterdam. De verantwoordelijk wethouder was er, Maarten Struijvenberg, bijgestaan door zijn politiek assistenten, bleekneuzen in te grote grijze pakken. Kunnen die mensen nooit eens iets alleen?!
Enfin, de wethouder kreeg er sowieso van langs. Het ging o.a. over de tewerkstelling van mensen met een bijstandsuitkering en over de wachttijd op een bijstandsuitkering. Een vrouw zat drie maanden zonder geld. En natuurlijk waren er mensen die hun hart luchtten over de vernederende praktijken. De voorbeelden: o.a. een ontslagen leraar die rondom de school waar hij eens lesgaf, nu met een prikker de plantsoenen mocht schoonhouden. In een vestje, zodat hij herkenbaar was. Bij elk schrijnend voorbeeld schermde de wethouder met het woord wederkerigheid en noemde de hoeveelheid mensen die het waardeerden dat zij iets mochten betekenen voor de samenleving. Lachwekkend moment, de havenarbeider die naar de nok van de kerk wees en zei dat de wethouder daar hoorde te bungelen.
Even paniek. Bij de assistenten, die vol ontzetting en verwachting naar de deur keken waardoor zij ieder moment een roedel beveiligers verwachtten, die de havenarbeider met geweld tegen de grond zouden drukken. Maar er gebeurde niets en het debat ging verder.
Of niet echt een debat. De wethouder kwam bij elke misstand weg met, “daar weet ik niets van”, en “dat laat ik uitzoeken”.
Een van de weinige uitspraken getuigend van wijsheid en historisch inzicht kwam van Aydin Peksert van NIDA. Hij bracht Marga Klompé in herinnering die vanaf 1956 tot 1971 minister was van Maatschappelijk Werk en later Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk. Ik heb het ook weer eens opgezocht:
Het ging Klompé vooral om het vergroten van de zelfredzaamheid van burgers, de ontplooiing van creativiteit en permanente educatie. Onder het kabinet-De Quay (1959-1963) leverde Klompé haar belangrijkste wetgevende prestatie: de in 1963 aangenomen en in 1965 ingevoerde Algemene Bijstandswet.
Het was de wens van Marga Klompé dat iedere burger zou beseffen dat hij met opgeheven hoofd een beroep op deze wet kon doen. De wet haalde de bijstand uit de sfeer van liefdadigheid en vormde een keerpunt in de sociale geschiedenis van Nederland. In al die eeuwen armenzorg had de ondersteuning altijd het karakter van een vernedering gehad. De Bijstandswet veranderde dat radicaal. ‘Van genade naar recht’, zo typeerde Klompé het zelf. Ofwel, zoals ze ook zei “een bloemetje hoort erbij”. Deze wet heeft een groot emancipatoir effect gehad. De wet beschermde niet alleen tegen armoede, maar maakte het mogelijk dat bijvoorbeeld vrouwen konden scheiden, omdat ze financieel onafhankelijk konden worden van hun man.”
Lees en beluister (hieronder) ook het rake radioverslag op RTV Rijnmond: Wethouder belooft beterschap bij sociale dienst Rotterdam