Ondertussen in het stadhuis: Het nieuwe coalitieakkoord draagt als titel ‘Volle kracht vooruit’ en Leefbaar, D66 en CDA claimen met grote woorden als lef, daadkracht en open vizier Rotterdam hiermee vooruit te helpen. Niets is minder waar. De visie en voorstellen uit dit akkoord, lezen als een paar hoofdstukken uit een geschiedenisboek over de middeleeuwen. Op donderdag 15 mei kwam de gemeenteraad samen en gingen de politieke partijen met elkaar in debat over de coalitie en het akkoord waarmee zij de komende vier jaar de stad hopen te besturen.
Middeleeuwse taferelen
Leefbaar Rotterdam zorgt voor de nodige (lucht)kastelen omringd met stadsmuren, stadswachten en stadspoorten om de instroom van kansarme vreemdelingen te weren. D66 ontfermt zich over de adel. Op het stadhuisplein heeft de elite het gezellig op terrasjes met buffet. De troubadours en hofnarren die voor het nodige vermaak moeten zorgen, daarop zal zeker niet bezuinigd worden. De geestelijken van het CDA mogen in de macht delen en zijn nodig om de hardvochtige maatregelen met zalvende woorden te verhullen. Binnen de stadsmuren zal natuurlijk in het belang van de zwakkeren voortaan het recht van de sterkste (schouders) gelden. In dit middeleeuws Rotterdam kan een kind dat opgroeit, in een gezin zonder bakfiets, moeiteloos de pest krijgen. Waarbij de coalitiepartijen streven naar een of andere middeleeuwse monocultuur.
Autochtoon-allochtoon verhaal met oorlogsretoriek
Krampachtig houden Leefbaar, D66 en CDA samen vast aan dat allang achterhaalde ‘autochtoon-allochtoon’ verhaal vol oorlogsretoriek als een ‘twee fronten’ ‘integratieoffensief’. Vol in de aanval tegen diversiteit, lang leve de monocultuur. De coalitie is met haar ‘open-vizier’ blind voor eeuwen van wereldwijde kruisbestuiving tussen een diversiteit aan culturen en levensbeschouwingen. Laat D66 voortaan zonder schaamrood op de kaken beweren dat diversiteit kracht is en dat wij de integratie voorbij zijn. Maar zonder schaamrood zegt D66 trots te zijn op het akkoord en zo ook op de integratieparagraaf. “Waarom niet?” vroeg Salima Belhaj (D66) in reactie aan Nourdin el Ouali (NIDA). Toen El Ouali haar vroeg of deze coalitie bijvoorbeeld met haar voorgestelde “doelgroepenbeleid” net zoals voorheen dus ook doelt op het etnisch registreren van criminelen en de zogenoemde Marokkanen- en Antilianenaanpak (waarbij criminaliteit wordt verklaard vanuit de culturele achtergrond van de dader), sloeg de verlegenheid bij D66 toch toe. En wist ze “eerlijk gezegd nog niet goed wat hier in het akkoord nu precies mee wordt bedoeld.”
Armoedebeleid
Voor de miljoenen bezuinigingen op armoedebeleid in deze tijd is inderdaad ‘lef’ nodig. Of misschien komt het dichterbij schaamteloosheid. Het armoedebeleid van deze coalitie leest dan ook weg als een sollicitatiebrief voor de aso-woningen die ze zelf voorstelt. Met man en macht probeerde NIDA samen met oppositiepartijen als SP, GroenLinks, PvdA, PvdD en CU-SGP met verschillende moties de coalitie te bewegen tot een meer sociaal beleid. Bijvoorbeeld door er in ieder geval voor te zorgen dat Rotterdamse gezinnen, ouderen en alleenstaanden die rond moeten komen van een inkomen tot 110% van het sociaal minimum er in koopkracht niet op achteruit gaan. Tevergeefs. Volgens Leefbaar druist deze motie rechtstreeks tegen het akkoord. Coalitiepartijen Leefbaar, D66 en CDA stemden samen met de VVD tegen dit verzoek. Evenzo stemden deze partijen tegen de motie die mede door NIDA is ingediend om een passende levensstandaard van kinderen die opgroeien in armoede te verwezenlijken, middels het behoud van het zogenoemde kindpakket.
Oppositie geeft nog iets van gevoel mee voor minderbedeelden
Een motie die NIDA samen met CU-SGP, GroenLinks en PvdD inbracht om op zijn minst heldere criteria te benoemen waar het armoedebeleid aan zal moeten voldoen en dit na twee jaar te evalueren, is wel met algemene stemmen aangenomen. Evenals de motie van o.a. NIDA dat gemeentelijke bezuinigingen niet mogen leiden tot een toename van het aantal mensen in de stad dat zonder dak, opvang of zorg aangewezen is op een zwervend bestaan op straat. Op deze manier probeert NIDA samen met de oppositie nog enig gevoel te stoppen in het kille en koude armoedebeleid van deze coalitie, dat hier de komende vier jaar ieder jaar weer met miljoenen keihard op gaat bezuinigen.
Coalitiepartijen Leefbaar, D66 en CDA stemden samen met de VVD tegen onderstaande motie die opkomt voor de mensen die rond moeten komen van een sociaal minimum.
